เรา..ได้อะไร ? จากคลื่นน้ำ

โดย อบูนะบีล

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْم
الســـــــــــــــــلام عليكم ورحمـــــــــــــــــــــة الله وبركاته‏

       หลายวันที่ผ่านพ้น และอีกหลายพื้นที่ที่ยังคงประสบอุทกภัยอย่างมากมาย มันคงบ่งอะไรหลายอย่างให้เราพิจารณาคิด และทบทวนในสิ่งที่ผ่านมาอย่างแน่นอน                   
สำหรับใครที่ต้องสูญเสีย สำหรับใครที่ต้องเผชิญกับความลำบาก หลังจากที่ทรัพย์สินของท่าน ญาติพี่น้องของท่าน และที่อาศัยของท่าน สูญไปโดยไม่อาจจะเรียกย้อนกลับ 

แต่จงกล่าวเถิด    إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ                                   
อินนาลิลลาฮ วาอินนา อิลัยฮีรอญีอูน           
แท้จริงพวกเรา เป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และแท้จริงพวกเราจะกลับไปยังพระองค์     

   แต่สำหรับใครที่ยังมีโอกาสใช้ คอมพิวเตอร์ โน้ตบุค และได้อ่านบทความชิ้นนี้ คงไม่ต้องถามหรอกใช่ไหมว่า เขาได้รับผลกระทบมากมายจากอุทกภัยเหล่านั้นกันหรือเปล่า เพราะคนที่ได้รับความเดือดร้อน คงไม่มีเวลามานั่งอ่านและเข้ามาแชทกับใครต่อใครได้หรอก ว่าไหม                       
ปล.ชูโกรกันเยอะๆด้วย ที่เราและครอบครัวไม่ประสบกับภัยเหล่านั้น และขอความคุ้มครองให้ห่างพ้นสิ่งเหล่านั้นด้วยเถิด              

                  
ต่อคำถามที่ว่า เรา..ได้อะไรจากคลื่นน้ำ                      
   เราอาจจะตอบว่า ออ!!ได้เห็นคนที่ได้รับความเดือดร้อน  ได้เข้าไปช่วยเหลือผู้คนมากมายด้วยกับการบริจาค หรือวิธีการอื่นๆ และก็ได้แต่ ขอดุอาร์ให้แก่พวกเขาเหล่านั้นแล้ว…. เท่านั้นหรือ ?

เราคงจะได้เห็นผู้คนมากมาย ที่ได้รับข่าวประกาศเตือนจาก กรมอุตุฯ ว่าพายุจะเข้า น้ำจะท่วม ต่างคนต่างก็รีบจัดแจงหา เตรียมเสบียงเพื่อไว้ประทังชีวิตเมื่อภัยพิบัตินั้นเข้ามาถึง เรียกง่ายๆ กลัวว่าจะไม่รอดว่างั้น และนี่ก็คือ ธรรมชาติที่อัลลอฮซุบฮานาฮุวาตะอาลา ทรงให้กับมนุษย์ทุกคนได้คิดและพิจารณาวางแผน การดิ้นรนในดุนยาเพื่อความอยู่รอดของชีวิตเมื่อสิ่งที่เป็นอันตรายจะประสบแก่พวกเขาเหล่านั้น

   แต่ทำไม? มนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าเป็นมุสลิม ศรัทธาต่ออัลลอฮและรอซูล คำประกาศที่ว่า วันสิ้นโลกนั้นจะมี วันแห่งการตอบแทนมีอยู่แน่นอน เรากลับนิ่งเฉย ดูดาย ไม่แยแสเลยสักนิดว่า เราต้องเตรียมอะไรบ้าง เราต้องวางแผนชีวิตกันอย่างไร เสบียงที่ต้องมีอยู่ เท่าไหร่ เราเคยพิจารณากันบ้างไหม ?? หรือเพราะว่า มันยังไม่เกิด มันยังไม่เห็นตำตา เราถึงไม่พิจารณา และสำนึกกันสักนิดว่า เราต้องเตรียมตัวเพื่อกลับไปหาพระองค์อย่างไรเสบียงที่เรามีอยู่เพียงพอแล้วหรือยัง??

ยังไม่พออีกหรือ?? กับภาพที่ปรากฏ กับสิ่งที่มนุษย์ที่ต้องเผชิญ กับสิ่งที่พระองค์ทรงให้เห็น ให้คิดและพิจารณากันไว้ถึงเรื่องความมีอยู่จากสิ่งที่พระองค์ทรงกล่าวถึงในสัญญาณวันสิ้นโลกต่างๆ ความไม่แน่นอนของชีวิต ตำแหน่ง ยศฐาบรรดาศักดิ์ และทรัพย์สินที่ได้มา แล้วต้องสูญไป โดยมิอาจรู้เวลาของมัน

วันนี้!! เรายังหลงระเริงกับสิ่งที่เป็นอยู่อีกหรือ เรายังทุ่มเทกับดุนยามากกว่าอาคีเราะห์ไหม เรายังโอ้อวด คิดว่าตัวเองนั้นเก่งคิดว่าตัวเองนั้นมีด้วยกับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่อีกหรือเปล่า
      ขอดุอาร์แล้วหรือยัง ขอความคุ้มครองแล้วกันไหม มันจะต้องเกิดขึ้นกับตัวเองก่อนไหม มันจะต้องประสบอย่างเต็มตาก่อนใช่ไหม เราถึงจะพิจารณา หวนมาดูตัวเองว่า วันนี้!!เราใช้ชีวิตกันอย่างไร แล้วมันจะเกิดประโยชน์อะไรไหม หากวันนั้นมาถึง โดยคำประกาศของอัลลอฮ คำเตือนของอัลลอฮมีอยู่แล้วทุกวันนี้ เรากลับไม่ครุ่นคิดกันสักนิดเรากลับไม่ใส่ใจในคำประกาศเหล่านั้นเลย

อัลลอฮซุบฮานาฮุวาตะอาลาทรงตรัสไว้ในซูเราะห์มูฮัมหมัดอายะฮที่18ว่า'

فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءأَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ   

 ความว่า“ดังนั้น พวกเขามิได้คอยสิ่งใดนอกจากยามอวสาน ซึ่งมันจะมาหาพวกเขาอย่างกะทันหัน แต่ว่าเครื่องหมายต่างๆของมัน ได้มีมาแล้ว ดังนั้นเมื่อการตักเตือนของพวกเขา ได้มายังพวกเขาแล้ว จะเกิดประโยชน์อันใดเล่าแก่พวกเขา” (อัลกุรอาน : มุฮัมมัด 18)

   ทบทวนหลายๆครั้ง ย้ำกับตัวเอง หลายๆรอบ ไม่ใช่คิดได้วันนี้ แต่พรุ่งนี้ก็ลืมหล่ะ

ลองถามตัวเองดูซิ ว่าคำประกาศจากกรมอุตุฯ หรือคำประกาศจากอัลลอฮและรอซุล อย่างไหนที่เรากลัวและกังวลมากกว่ากัน แล้วเราจะได้วางแผนชีวิตใหม่กัน

อยากให้ใช้ชีวิตที่เป็นปกติด้วยการรำลึกถึงความตาย มากกว่าใช้ชีวิตที่มันวุ่นวายด้วยกับการทุ่มเทกับสังคม กับงาน และทุกๆกิจการดุนยามากเกินไปนะครับ  อินชาอัลลอฮ
والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته